۱- توجه به وضعيت بهداشت محيط مدرسه
۲- دادن مسئوليت به دانش آموزان
۳- پر بار كردن ساعات ورزش
۴- ايجاد كتابخانه مناسب، نمازخانه تميز و جذاب
۵- تهيه وسايل كمك آموزشي جهت تدريس بهتر معلمان
۶- فراهم كردن برنامه مشاركت اولياء در برنامه هاي شاداب سازي
۷- پخش موسيقي آرامبخش در ساعات استراحت
۸- ترغيب كاركنان به استفاده از لباس هاي مناسب با رنگ هاي روشن و همچنين انتخاب رنگ مناسب و شاد براي روپوش دانش آموزان
۹- تشويق بهترين طرح در زمينه شاداب سازي
10- اجراي طرح يك روز اداره مدرسه توسط دانش آموزان (در مدارس بخش سعدآباد اجرا مي شود)
11- تشكيل ايستگاه جايزه (بدين صورت كه جوايز مختلفي در طبقات مختلف قرار مي گيرد و ارزش جايزه ها متفاوت است و دانش آموزان با توجه به تعداد كارت تشويقي، حق انتخاب دارند.)
12- ايجاد ايستگاه تلاشگران به منظور معرفي دانش آموزان ساعي در زمينه هاي مختلف علمي- ورزشي و فرهنگي هنري
۱- نظارت مشاركتي بر فعاليت هاي آموزشي و پرورشي مدرسه
۲- تبادل تجربه موفق مديران در رابطه با شاداب سازي مدارس
۳- مطالعه در خصوص شادي و جايگاه آن در تعليم و تربيت
۴- استفاده از مديريت مشاركتي كه باعث خلاقيت و ابتكار مي شود.
۵- برقراري روابط حسنه در مدرسه
۶- افزايش عزت نفس در كاركنان و دانش آموزان با روش هاي صحيح تشويق
۷- تشكيل كميته شاداب سازي مركب از مدير، مربي پرورشي، دبير ورزش، هنر، نماينده دبيران، دانش آموزان و انجمن اولياء و مربيان
۸- برگزاري اردوهاي سياحتي و تفريحي با نظارت اولياء
۹- بها دادن به دانش آموزان كنجكاو و پرسشگر و پرتحرك و شاداب
۱۰- ايجاد فضاي سبز و استفاده از رنگ هاي شاد و جذاب در مدرسه
معلم آهنگ و فضا و جو كلاس درس را تنظيم مي كند، چنانچه قرار باشد كه روح دانش آموزان پرورش و رشد يابد، بايد اين روند از روح معلم آغاز گردد. حال اگر روح معلم افسرده و ناتوان باشد شانس ناچيزي براي تقويت و مراقبت از روح دانش آموزان بوجود خواهد آمد. معلم با انواع روش هاي تدريس آشنا باشد. اطلاعاتش به روز باشد، معلم بايد بداند كه دانش آموزان داراي تفاوت هاي فردي هستند و نيز بايد با روش هاي تشويق وتنبيه آگاهي لازم داشته باشد و پر روحيه و باانگيزه باشد.
محيط ظاهري و فيزيكي شاد بر شادابي و شادماني افراد تأثير دارد. اين بخش شامل:
۱- فضاسازي و زيباسازي حياط مدرسه: ديوارهاي تزيين شده با نقاشي هاي زيبا، سطح زمين مناسب، كاشت درخت و فضاي سبز، قرار دادن نيمكت هاي رنگي، زيبا، تابلوي زيبا در سردر مدرسه، مناسب بودن اندازه محيط مدرسه.
۲- زيباسازي ساختمان مدارس: رنگ آميزي در و پنجره و ساختمان، نصب پرده هاي زيبا، زيباسازي راهروها، كلاس ها و قرار دادن گلدان هاي گل هاي طبيعي و مصنوعي در راهروها، مناسب بودن اندازه كلاس ها و…
۳- زيباسازي و تميز بودن نمازخانه، كتابخانه و كارگاه: استفاده از خوش بو كننده ها، قفسه هاي زيبا، مناسب بودن محيط كتابخانه، نمازخانه و كارگاه.
۴- پوشش هاي ظاهري معلم ها، مدير و كاركنان، دانش آموزان: استفاده از روپوش هاي شاد براي دانش آموزان و همچنين پوشش مرتب و استفاده از رنگ هاي شاد و روشن براي كاركنان مدرسه.
۵- رعايت بهداشت: تميز بودن محيط مدرسه، كلاس ها، بهداشت فردي، اجتماعي، دانش آموزان
– خانواده
خانواده اولين نهادي است كه انسان در آن رشد مي كند و تأثير مستقيم بر اعمال و رفتارها و نگرش ها و طرز تلقي هاي فرزندان دارد. برخي خانواده ها عموماً دنيا را مكاني قابل اعتماد، منظم، پيش بيني پذير، قابل مهار مي بينند. آن ها خود را با كفايت مي شمارند، ساير خانواده ها اطراف خود را محيطي خطرناك، نااستوار و متزل، غيرقابل پيش بيني مي انگارند كه خطر بالقوه در آن وجود دارد. بنابراين ديدگاه خانواده و رفتار اعضاي خانواده بر كودكان تأثير فراوان دارد.
– مدرسه شاد و با روح
مدرسه موقعيتي فراهم مي كند تا دانش آموزان بتوانند فارغ از دغدغه هاي بزرگ سالانه، زندگي را بازي و تمرين كنند و كم كم آماده شوند تا در زمين واقعي زندگي به اجرا درآورند.
ريچارد كارسون معتقد است كه شادماني حالتي از ذهن است نه رشته اي از حوادث، احساس آرامش بخش كه مي توانيد هميشه تجربه اش كنيد و با آن زندگي كنيد و نه چيزي كه براي يافتنش نياز به جستجو داشته باشيد، شادماني در خارج از وجود شما نيست شادماني يك احساس است.
مايكل ارگايل معتقد است كه شادي عبارت است از بودن در حال خوش حالي و سرور يا ديگر هيجانات مثبت يا عبارت است از راضي بودن از زندگي خود.
شادماني عبارت است از قضاوت و داوري انسان درباره ي چگونگي گذراندن زندگي خويش، اين نوع واحدي از بيرون به فرد تحميل نمي شود بلكه حالتي است دروني كه از هيجانات مثبت تأثير مي پذيرد
قرآن اسلام را دين شادي مي شمارد و نيز با شادي هاي دنيا مخالف نيست، بلكه آن شادي هايي را خوب مي داند كه موجب لطمه به ديگران و همچنين داراي قبح اخلاقي و مذهبي نباشد و تضييع حقوق خداوند را در بر نداشته باشد.
از نگاه دين مهمترين عوامل شادي زا در زندگي انسان ها عبارتند از: محبوبيت، مقبوليت، موفقيت، ايمان، هويت ملي و فرهنگي، خلاقيت، تجربه هاي عارفانه، حل مسئله، پرهيز از گناه، رضايت و تحمل، تبسم و خنده، تنوع ظاهري، بوي خوش، كار و تلاش، تفريح و تفرج، سير و سفر، تفكر در آفرينش و كشف حقيقت، رسيدگي به ديگران، با بچه بودن، استفاده از روش هاي استعاره اي و شعري در بيان نظرات، داشتن دوستان ساده و خوش مشرب، تقويت عزت نفس، هديه دادن و مهرباني كردن و گره گشايي از كار ديگران مي باشد.
بي ترديد تربيت روحي و معنوي نوجوانان بايد از آغاز حيات آنان مدنظر قرار گرفته شود. دين سه جزء اصلي دارد:
۱- مذهبي بودن سازماني متضمن عضويت در مؤسسات ديني
۲- مذهبي بودن فردي كه تعهد فردي نسبت به دين دارند.
۳- عقايد ديني، عقايد هسته اي افراد هستند كه به دينشان و رابطه شان با خداي بوده است.
آشنا كردن دانش آموزان با لطافت طبيعت (آب و هوا، آفتاب، كوه، دريا و…) مي تواند نشاط و شادابي را با ادراك طبيعت خداوندي بدست آورد بطوري كه با ديدن هر يك از ابعاد طبيعت حتي بوييدن يك گل احساس لذت و شادماني كند. انجام مراسمات مذهبي مي تواند باعث شاداب سازي دروني و معنوي در مدارس باشد.
در حقيقت آموزش و پرورش به مثابه درختي تنومند است كه براي تغذيه و باروري ميوه هايش نيازمند استفاده از منابعي است كه با هماهنگي و مساعدت، موجبات رشد آن را فراهم مي آورند. از سوي ديگر عناويني چون خلاقيت نقادي و نقدپذيري، بارش فكري، مهارت هاي زندگي، تغذيه و بهداشت فردي و جمعي، مدرسه ي شاد زماني در مدارس عملياتي خواهد شد كه تمامي عناصر اين مجموعه به باور لازم برسند و تحول و تغيير را به عنوان يك اصل در نظر بگيرند. شادماني احساسي است كه زندگي را چيزي خوب مي داند. شادماني به مفهوم دوام لحظات شاد ديروز، روحيه ي سرخوش امروز و زمان دشوار فرد است. آنچه اشخاص آن را شادي تجربه مي كنند نه يك شادي زودگذر بلكه يك احساس عميق و اين باور است كه به رغم مشكلات امروز همه چيز خوب است،يا به خوبي برگزار خواهد شد .انساني شاد است كه از زنده بودن خود احساس رضايت و خوشبختي كند، ديگران از او سود ببرند، آرزوها و نيازهاي فردش نيز تا حد نسبتاً زيادي تحقق يافته باشد و خوشبختي و شادماني اش مستدام باشد نه مقطعي و زودگذر
درباره این سایت